3 Haz 2009
ŞAİR EŞREF (19. yüzyıl)
Divan şiirinin son dönem hiciv şairlerindendir. Sultan II.Abdülhamid’i ve devlet idaresini,devrini ,sosyal meseleleri çok sert ve acımasız bir dille hicvetmiştir.
Süleyman Nazif, Şair Eşref için “Eşref, Nef’i ‘nin yüzlerce beyitle gökyüzüne çıkardığı bir adamı, bir kıta ile yerin dibine batırır.” der.
Insanların herşeyi maddeye havale etmelerini , manevi değerlere kıymet vermemelerini şair bakın nasıl hicvediyor.
Kabrimi kimse ziyaret etmesin Allah için
Gelmesin reddeylerim billahi öz kardaşımı
Gözlerim ebna-yı ademden o rütbe yıldı kim
Istemem ben fatiha , tek çalmasınlar taşımı
Bir hırsız Şair Eşref’i öldükten sonra da utandırmamış , mezar taşını çalmıştır.
Eylemem ölsem de kizbi ihtiyar
Doğruyu söyler gezer bir şairim
Bir güzel mazmun bulunca Eşrefa
Kendimi hicveylemezsem kafirim
ebna-yı adem:Ademoğulları
kizb:Yalan
ihtiyar eylemek: Isteyerek söylemek
mazmun:Nükteli, sanatlı, ince söz
hicveylemek:Eleştirmek