3 Haz 2009

ŞAİR EŞREF (19. yüzyıl)





Divan şiirinin son dönem hiciv şairlerindendir. Sultan II.Abdülhamid’i ve devlet idaresini,devrini ,sosyal meseleleri çok sert ve acımasız bir dille hicvetmiştir.

Süleyman Nazif, Şair Eşref için “Eşref, Nef’i ‘nin yüzlerce beyitle gökyüzüne çıkardığı bir adamı, bir kıta ile yerin dibine batırır.” der.

Insanların herşeyi maddeye havale etmelerini , manevi değerlere kıymet vermemelerini şair bakın nasıl hicvediyor.





Kabrimi kimse ziyaret etmesin Allah için

Gelmesin reddeylerim billahi öz kardaşımı

Gözlerim ebna-yı ademden o rütbe yıldı kim

Istemem ben fatiha , tek çalmasınlar taşımı



Bir hırsız Şair Eşref’i öldükten sonra da utandırmamış , mezar taşını çalmıştır.





Eylemem ölsem de kizbi ihtiyar

Doğruyu söyler gezer bir şairim

Bir güzel mazmun bulunca Eşrefa

Kendimi hicveylemezsem kafirim



ebna-yı adem:Ademoğulları

kizb:Yalan

ihtiyar eylemek: Isteyerek söylemek

mazmun:Nükteli, sanatlı, ince söz

hicveylemek:Eleştirmek