Mübarek günlerin vazgeçilmez bir parçası haline gelen Mevlid’in yazarı Süleyman Çelebi 15.yüzyılda Bursa’da yaşamış,Yıldırım Bayezid devrinin ünlü şeyhi Emir Sultan’a intisab etmiştir.Bursa’da Ulu Cami’in imamıdır.Mevlid’in asıl adı “Vesiletü’n-necat” tır.
Süleyman Çelebi “Vesiletü’n-necat” ını bir dava ve bir iddia üzerine yazmıştır.1409 yıllarında Ulu Cami’in imamı olduğu sırada Iranlı bir vaizin “La nuferriku beyne ehadin min rusulihi”(Biz Allah’ın peygamberlerinden hiçbirini ötekinden ayırmayız.) ayetini yanlış yorumlaması Süleyman Çelebi’yi çok kızdırdı.Vaiz bu ayete dayanarak Allah’ın, peygamberleri arasında hiç fark gözetmediğini,o halde Hz.Muhammed’in Isa Peygamber’den daha üstün tutulamayacağını söyledi.Halbuki bu ayet Allah’ın değil,kulların dilinden söylenmişti.Aslında Acem vaiz,Fetret devrini yaşayan Osmanlıları yıpratmak,halkı birbirine düşürmek maksadıyla bilhassa böyle söylüyordu. Müslümanların Hz.Muhammed’e olan saygı ve sevgisini zedelemeye çalışıyordu.Işte Süleyman Çelebi bu kötü niyetlileri susturmak,Hz.Muhammed’in bütün peygamberlerden üstün,en son peygamber olduğunu isbatlamak,şii-batıni akımlara karşı ehl-i sünnet görüşünü savunmak için “Vesiletü’n-necat” adlı eserini yazmıştır.
Mevlid’den
Allah adın zıkredelim evvela
Vacip oldur cümle işte her kula
Allah adın her kim ol evvel ana
Her işi asan eder Allah ana
............
Aşk ile her ikm ki dinlerse bunu
Açıla gönlünde rahmet gülşeni
...................
Amine hatun Muhammed anesi
Olsadeften doğdu ol dür danesi
Çünki Abdullah’tan oldu hamile
Vakt erişti hafta vü eyyam ile
Hem Muhammed gelmesi oldı yakin
Çok alametler belirdi gelmedin
.............
Ol gece kim doğdı ol hayru’l-beşer
Anesi anda neler gördü neler
.............
Dedi gördüm ol habibün anesi
Bir acep nur kim güneş pervanesi
Berk urup çıktı evimden nagehan
Göklere irdi vu nur oldı cihan
Indi göklerden melekler saf saf
Ka’be gibi kıldılar evim tavaf
Hem heva üzde döşendi bir döşek
Adı Sündüs döşeyen anı melek
Üç alem dahi dikildi üç yere
Her birisi eydeyim nire nire
Mağrib u başrıkta ikisi anın
Biri damında dikildi Ka’be’nin
Bildim anlardan ki ol halkın yeği
Kim yakın oldu cihana gelmeği
Çünki bu işler bana oldı yakın
Ben evimden otururken yalnızın
Yarılıp divar çıktı nagehan
Üç bile huri bana oldı ayan
Çevre yanıma gelip oturdılar
Mustafa’yı bir birine muştılar
Dediler oğlın gibi hiç bir oğul
Yaradılalı cihan gelmiş değil
vacip:Farz derecesine yakın bulunan,yapılması gereken
cümle:Bütün
asan ider:Kolaylaştırır
ana:Ona
dürr:Inci
eyyam:Günler
Hayrü’l-beşer:Insanların en hayırlısı
habib:Sevgili
acep:Acaip
berk:Şimşek
nagehan:Ansızın
alem:Bayrak,sancak,işaret
dahı:Dahi
eyitmek:Söylemek
mağrıb:Batı
maşrık:Doğu
yeğ:Üstün
yakin olmak:Kat’i olarak bilme
ayan:Açık,belli,meydanda
muştu:Müjde
